Szkoła Podstawowa w Starej Wsi znajduje się na terenie gminy Celestynów, w powiecie otwockim, w województwie mazowieckim.
Klikając na poniższe linki dowiesz się więcej o okolicy, w której znajduje się nasza szkoła.
Uczniowie zamieszkujący tereny dzisiejszego obwodu szkolnego przed utworzeniem Szkoły Podstawowej w Starej Wsi uczęszczali do szkół w Samuszynie, Dyzinie i Celestynowie.
Szkoła w Celestynowie znajdowała się w budynku dzisiejszego Przedszkola Samorządowego, szkoła w Dyzinie mieściła się w prywatnym domu państwa Koczyków, natomiast szkoła w miejscowości Glina działała w drewnianym dworku Franciszka Zawadzkiego. Założycielem szkoły w Glinie, nauczycielem i pierwszym kierownikiem w jednej osobie był pan Koźmiński. Szkoła posiadała jedynie trzy sale lekcyjne, w których uczyły się po dwie klasy. Brakowało mebli i ławek, rodzice zbijali je z desek olszowych.Od roku 1947 do 1953 funkcję kierownika szkoły pełnił pan Edward Żelazowski. Przeniósł on szkołę do części Budynku Fabryki Rowerów (późniejsza EFA).
W tym czasie, w szkole pracowali następujący nauczyciele:
- Pani Jadwiga Żelazowska – żona pana Żelazowskiego
- Pani Danuta Lipińska
- Pani Danuta Paskówna
W latach 1953 – 1954 kierownikiem szkoły była pani Jadwiga Rzemieniuk, a od roku 1954 do 1956 Major Wojska Polskiego pan Stefan Giernatowski.
W roku szkolnym 1955-1956 pan Stefan Giernatowski wprowadził fartuszki szkolne. W tym czasie niektórzy uczniowie latem chodzili do szkoły boso, zimą zaś w drewniakach lub butach po rodzicach. Była to szkoła siedmioklasowa. Piętro i lewa strona pofabrycznego budynku były bez okien i szyb.Po prawej stronie na dole budynku mieściła się szkoła, która zajmowała 4 sale lekcyjne, pokój nauczycielski. Na holu, na ścianach zamocowane były wieszaki na ubrania uczniów.
Wówczas w szkole pracowały:
- Pani Zofia Giernatowska
- Pani Jadwiga Siwek
- Pani Janina Bury
Pani J. Siwek i pani J. Bury w otoczeniu uczniów (rok szkolny 1958/59)
Pan Stefan Giernatowski podczas zakończenia roku szkolnego 1955/1956
Wycieczka Kraków-Zakopane
Szkoła to nie tylko nauka, ale również wspólne wycieczki integracyjne grona pedagogicznego, rodziców i dzieci.
Szkoła z Gliny została przeniesiona do budynku Nadleśnictwa w Samuszynie, który nie był przystosowany do wymogów placówki szkolnej. Zajmowano 5 izb lekcyjnych (2 z nich były przechodnie), pokój nauczycielski i pomieszczenie na umywalkę. Szatnia mieściła się częściowo w klasach, a częściowo w pomieszczeniu w piwnicy. Lekcje wychowania fizycznego odbywały się w salach lekcyjnych. Trudne warunki pracy zmobilizowały kierowniczkę szkoły do podjęcia starań o budowę nowego budynku szkoły.
Inicjatorka utworzenia Szkoły Podstawowej w Starej Wsi
Pani Janina Bury
Za całokształt swojej pedagogicznej pracy otrzymała:
- Złoty Krzyż Zasługi Ministra Oświaty ,
- Krzyż Kawalerski,
- Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Trudne początki
Władze oświatowe, władze powiatu, rodzice, nauczyciele zdawali sobie sprawę, iż niezbędna jest budowa nowoczesnej placówki oświatowej, gdyż na terenie ówczesnej gminy nie było odpowiednich warunków lokalowych dla istnienia szkoły podstawowej.
Zarówno na terenie Celestynowa, Dyzina jak i Samuszyna warunki nauczania były niezmiernie trudne.
Pani Janina Bury ówczesny kierownik Szkoły Podstawowej w Samuszynie przedstawiła trudną sytuację lokalową szkoły władzom powiatowym. Problemem był brak funduszy.
W tym czasie rodzice i nauczyciele przygotowywali już akcje mające na celu zgromadzenie środków finansowych na budowę szkoły. W roku 1961 zorganizowano zabawę Sylwestrową w Samuszynie.
W listopadzie 1962 roku odbyło się zebranie władz Gminy Celestynów z władzami powiatowymi, na które została zaproszona pani Janina Bury. Wtedy podjęto decyzję o budowie szkoły w Starej Wsi.
Pani Janina Bury wyznaczyła zebranie Komitetu Rodzicielskiego, sołtysów i mieszkańców poszczególnych wiosek. Wraz z Komitetem Rodzicielskim napisała zobowiązanie, że mieszkańcy poszczególnych wsi naszego rejonu wyrażają zgodę na pokrycie połowy kosztów budowy szkoły w gotówce i robociźnie. Wybrali teren pod budowę szkoły, zlecili wykonanie planu szkoły i planu terenu (inżynier Solarczyk wykonał plan szkoły i zagospodarowania terenu).
Pani Janina Bury z wiceprzewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej panem Głębickim i z Komitetem Rodzicielskim, pojechali do Nadleśnictwa w Siedlcach z prośbą o przyznanie terenu pod budowę szkoły w Starej Wsi. Odpowiedzi nie otrzymali, ponieważ były rozbieżności w planach zagospodarowania terenu. Pani kierownik poprosiła o przyjazd komisji na miejsce. Wytyczono teren, który musiało zatwierdzić Ministerstwo Leśnictwa.
Następnego dnia z zebranymi dokumentami oraz przedstawicielami Komitetu Rodzicielskiego panem Piotrem Kellerem i panem Franciszkiem Pawłowskim, pojechała do Kuratorium Oświaty w Warszawie.
Sprawa nie została rozpatrzona pozytywnie. Tłumaczono się brakiem pieniędzy i zabieganiem o budowę szkół innych miejscowości. Prosto z kuratorium delegaci pojechali do Ministerstwa Finansów, gdzie dokładnie przedstawiano sprawę. Poinformowano, że połowę kosztów budowy poniesie lokalne społeczeństwo, co przekonało przedstawicieli ministerstwa. Zgodę otrzymano.
Pomoc przy budowie szkoły:
członkami komitetu organizacyjnego na rzecz budowy szkoły byli:
- Pan Jan Szklarz (nauczyciel)
- Pan Zabłocki
- Pan Franciszek Pawłowski
- Pan Feliks Tomaszewski
- Pan Kazimierz Woźniak
- Pan Piotr Keller
- Pani Zofia Kulik
Zadaniem wymienionych wyżej osób było przeprowadzenie zbiórki pieniędzy w wyznaczonych miejscowościach:
- Glina, Dyzin, Pogorzel – pan Jan Szklarz
- Stara Wieś – pani Lucyna Lebioda Maśniak.
W zbiórce pieniędzy pomagały również pani Cecylia Zduńczyk i pani Stanisława Szczęsna.
Członkowie komitetu organizowali loterie i zabawy taneczne na rzecz budowy szkoły. Odbywały się one na przygotowanym w tym celu drewnianym podeście ustawionym w miejscu dzisiejszego kortu. Bilety sprzedawał pan Jan Szklarz.Bilet kosztował 2 zł i uprawniał do jednego tańca. Podczas takiej zabawy udawało się zebrać do 5 tysięcy zł. Najwięcej czasu przy organizacji zabaw poświęcił pan Kazimierz Woźniak.
Zebrania komitetu budowy szkoły odbywały się pod gołym niebem. Do pracy przy budowie przychodziło około 100 osób. Ludzie dobrowolnie proponowali swoją pomoc. Kobiety myły okna, szorując druciakami pozostały cement, szpadlami zdrapywały beton z posadzek. Pani Kulik, pan Trybuch i inni członkowie komitetu pracowali nocami, aby uporządkować szkołę na uroczystość otwarcia. Do pracy przy budowie wszyscy przychodzili ze swoim posiłkiem.
Pomocą służyły osoby prywatne oraz liczne instytucje i organizacje. Należały do nich:
a)Jednostka Wojskowa w Starej Wsi
- transport mebli i pomocy naukowych ze szkoły w Samuszynie oraz z Warszawy do Starej Wsi,
- olej wrzecionowy do konserwacji podłóg z lastriko w budynku szkoły,
- wykonanie i zamontowanie masztu,
- wypożyczenie kasy pancernej,
b) Zakład Aparatury Elektrycznej w Glinie (później EFA)
- przydział mieszkań dla nauczycieli w bloku pofabrycznym,
c) Nadleśnictwo w Celestynowie (nadleśniczy Pan Korytko)
- założenie w szkole telefonu tzw. “towarzyskiego”od byłego leśniczego (emeryta),
- przedłużenie linii telefonicznej i założenie aparatu,
- srebrne świerki i krzewy sadzone na terenie wokół szkoły.
Mimo wytężonych prac budowlanych, nie udało się oddać budynku na czas. Zajęcia rozpoczęły się dopiero z początkiem lutego 1965 roku. Do nowo utworzonej szkoły dołączyła około 100 dzieci z Dąbrówki, które wcześniej uczęszczały do Szkoły Podstawowej w Celestynowie. Obwód szkolny nowo utworzonej placówki obejmował wsie: Stara Wieś, Dąbrówka, Pogorzel Warszawska, Glina, Dyzin.
Rozpoczęły się przygotowania do uroczystości oficjalnego otwarcia szkoły. Stroje na tę uroczystość (sorce i szalinówki),pani Janina Trybuch przywiozła od swojej mamy z Lubic. Sztućce, prześcieradła i naczynia ludzie przynosili z domu, a żywność zakupiona została z funduszy komitetu.
Informacje o inauguracji roku szkolnego 1964/1965 w Szkole Podstawowej w Starej Wsi ukazały się w „Trybunie Mazowieckiej” wydawanej w Domu Słowa Polskiego.
Kolonie
Latem 1965 roku Polskie Radio zorganizowało kolonie w naszej szkole. Jednym z opiekunów była pani Zofia Giernatowska
Rozpoczęcie roku szkolnego 1965/1966
W tych latach każda inauguracja roku szkolnego rozpoczynała się od wysłuchania przemówienia Ministra Oświaty płynącego z głośnika radiowego.
Szkolnictwo zawodowe
W pierwszych latach istnienia Szkoły Podstawowej w Starej Wsi działała w niej Przyzakładowa Szkoła Zawodowa przysposabiająca do pracy w Zakładzie Aparatury Elektrycznej EFA w Glinie. Wykładowcami przedmiotów zawodowych byli inżynierowie i pracownicy zakładu.
Pod kierunkiem wspaniałych pedagogów, uczniowie osiągali bardzo dobre wyniki w nauce, czego wyrazem są licznie przyznawane nagrody oraz proporczyki dla najlepszych klas.
Przed laty…
Zdjęcia przedstawiają grono pedagogiczne z lat 70-tych.
Wraz z upływem lat zmieniali się kierownicy i dyrektorzy szkoły
Od września 1969 roku do końca sierpnia 1972 roku placówką kierował pan Bolesław Pirtań.
Jego zastępcą w pierwszym roku pracy był pan Wiesław Kujda, w latach kolejnych funkcję zastępcy pełniła pani Marianna Teresa Przybysz.
Kolejnymi dyrektorami byli:
- w latach 1972 – 1973 pani Lucyna Kukla – Lacka. Zastępcą była pani Marianna Teresa Rosłaniec (Przybysz).
- w latach 1973 – 1976 pan Antoni Kostrzewa. Funkcję wicedyrektora nadal pełniła pani Teresa Rosłaniec.
Rok 1976 to początek kadencji dyrektora pani Marianny Teresy Rosłaniec, natomiast zastępcą była pani Zenobia Żołądek
W latach 2002 – 2017 szkołą kierowała pani Regina Kwaśniewska. Funkcję wicedyrektora w roku szkolnym 2002/2003 sprawowała pani Ewa Bojemska, od września 2003 roku do roku 2017 pani Zenobia Żołądek.
Od września 2017 roku szkołą kieruje pani Elżebieta Osuch.
Funkcję wicedyrektora pełni pani Anna Gładysiak – Kalinowska
Przez wszystkie lata funkcjonowania szkoły dużą rolę odegrały Rady Rodziców. To rodzice byli niezastąpionymi, najbliższymi współpracownikami dyrekcji i każdego nauczyciela i wychowawcy. Pomagali w organizowaniu wycieczek, imprez, zabaw szkolnych, dyskotek i wspaniałych balów karnawałowych. To oni wspierali finansowo malowanie sal lekcyjnych, korytarzy oraz upiększali sale.
W ciągu 40 lat naszą szkołę ukończyło około 2 tysięcy absolwentów. Losy wielu z nich znamy. Są dzisiaj pracownikami naukowymi wyższych uczelni, architektami, inżynierami, lekarzami, duchownymi, muzykami, oficerami Wojska Polskiego i Policji oraz Służb Specjalnych, działaczami i pracownikami samorządowymi W gminie i powiecie, nauczycielami, dyrektorami różnego typu szkół.Ze wszystkich absolwentów jesteśmy bardzo dumni, a oni, wspominając dzieciństwo, myślą o swojej pierwszej szkole, w której miejmy nadzieję spędzili najpiękniejsze lata swojego życia.
Oprac.: Danuta Ćwiek
Joanna Wysoczańska
Magdalena Woźniak
(Tutaj znajduje się link do prezentacji naszej placówki.
Do odtworzenia potrzebny jest program power point)